Στις μέρες μας υπάρχει μεγάλη άνθιση επιχειρήσεων εκμετάλλευσης ζώων που λειτουργούν κάτω από τον όρο “ελευθέρας βοσκής” ή “βιολογικές φάρμες”.

Έχεις αναρωτηθεί τί πραγματικά σημαίνουν αυτοί οι δύο όροι όμως; Έχουν κάποια πρακτική διαφορά στην αντιμετώπιση των ζώων σε σχέση με τις βιομηχανικές μονάδες; Ή μήπως είναι απλά ένα διαφημιστικό κόλπο των εκτροφέων, προκειμένου να παραπλανήσουν το καταναλωτικό κοινό; Οι “φάρμες ελευθέρας βοσκής” ή “βιολογικές φάρμες” άρχισαν να εμφανίζονται όταν ξεκίνησαν να γίνονται γνωστές στο ευρύ κοινό οι πρακτικές της βιομηχανικής εκτροφής ζώων. Ο λόγος φυσικά δεν ήταν άλλος, από το να καθησυχάσουν την συνείδηση των καταναλωτών, πείθοντάς τους πως τα ζώα που φτάνουν στο πιάτο τους δεν ταΐζονται με μεταλλαγμένες τροφές και ορμόνες και αντιβιοτικά και πως ζουν μια καλή ζωή, ελεύθερα.

Ας σκεφτούμε πρώτα από όλα λίγο το παράδοξο που κρύβει ο όρος ευζωία:
Η ιδέα της ευζωίας ξεκινά φυσικά από το γεγονός πως είναι λάθος να προκαλούμε άσκοπο πόνο και να βλάπτουμε τα ζώα. Από την άλλη πλευρά η ίδια ιδέα υποστηρίζει πως είναι απόλυτα αποδεκτό να σκοτώνουμε ζώα (τα οποία δεν έχουμε καμία απολύτως ανάγκη να φάμε για να ζήσουμε) και έτσι να τα βλάπτουμε με τον απόλυτο τρόπο, δολοφονώντας τα!

Είναι αλήθεια πώς όταν κάποιος φαντάζεται μια παραδοσιακή φάρμα, στο μυαλό του σχηματίζονται εικόνες με λιβάδια και ζώα που τριγυρνάνε ελεύθερα. Η πραγματικότητα όμως είναι συνήθως πολύ μακριά από αυτό. Φυσικά υπάρχουν κάποιες πολύ μικρές φάρμες στις οποίες τα ζώα ζουν πράγματι καλύτερα και τρέφονται με φυσικές τροφές, χωρίς μεγάλη χρήση ορμονών και αντιβιοτικών –όμως ακόμα και τότε τα ζώα δολοφονούνται άγρια.

Ακρωτηριασμοί δίχως αναισθητικά

Όλα τα αρσενικά ζώα στις φάρμες “ελευθέρας βοσκής” ευνουχίζονται (εκτός φυσικά από τα αρσενικά που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή).
Στις αγελάδες και τις κατσίκες κόβονται τα κέρατα (και στα αρσενικά και στα θηλυκά ζώα).
Στις κότες κόβεται το ράμφος.
Στα γουρούνια και στις αγελάδες περνιούνται κρίκοι από τη μύτη και σε πρόβατα, γουρούνια, αγελάδες, κατσίκες ενώτια στα αυτιά.
Όλα τα παραπάνω γίνονται πάντα χωρίς χρήση αναισθητικού!

Άρνηση των φυσικών ενστίκτων & του δικαιώματος στη ζωή

Σε καμία φάρμα, όσο “εξανθρωπισμένη” και αν είναι, τα ζώα δεν ελέγχουν τη ζωή τους. Είναι οι άνθρωποι αυτοί που αποφασίζουν το πότε θα αναπαραχθούν, το που θα ζήσουν, το πόσο και το τι θα φάνε, το αν θα έχουν επαφή με τα παιδιά τους, το τι ακρωτηριασμούς θα υποστούν και το πότε θα πεθάνουν. Ακόμα και η μικρότερη φάρμα δεν παύει να θεωρεί τα ζώα σαν ιδιοκτησία.


Το να τρως το κρέας των ζώων, τα αυγά και το γάλα τους σημαίνει να τρως τον φόβο, τον βασανισμό, την εκμετάλλευση και τον θάνατο τους, ανεξάρτητα από το αν για να καλύψουν κάποιοι τις βρομοδουλειές τους το ονομάζουν “ελευθέρας βοσκής”.

Και όμως, μπορείς να ζήσεις μια καλύτερη και πιο υγιή ζωή ως VEGAN δίχως να εκμεταλλεύεσαι, να πληγώνεις και να δολοφονείς κάποιο ζώο. Κάθε ζώο αξίζει πολλά παραπάνω από τα να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Αυγά και Κότες ελευθέρας βοσκής
Γάλα και Αγελάδες ελευθέρας βοσκής

Γάλα και Αγελάδες ελευθέρας βοσκής
Οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν επενδύσει εκατομμύρια ευρώ στη διαφήμιση των προϊόντων τους. Μάλιστα χρησιμοποιούν τεχνάσματα τέτοια, που πρακτικά δημιουργούν στην πλειοψηφία των ανθρώπων την ιδέα πως το γάλα είναι αφενός απαραίτητο για την υγεία τους, αλλά και πως οι αγελάδες υπάρχουν στη γη με σκοπό να παράγουν γάλα για τον άνθρωπο, ζώντας ευτυχισμένες τις ζωές τους σε καταπράσινα λιβάδια.

Η πραγματικότητα όμως απέχει έτη φωτός από αυτά που μας διαφημίζουν:
Οι αγελάδες παράγουν γάλα για τον ίδιο λόγο που παράγουν και οι άνθρωποι: για να θηλάσουν τα μωρά τους. Γάλα χωρίς εγκυμοσύνη δεν υφίσταται!

Στις φάρμες που παράγεται το γάλα “ελευθέρας βοσκής” ή το “βιολογικό γάλα”, ακριβώς όπως και στις βιομηχανικές φάρμες, οι αγελάδες ζούνε έναν μόνιμο κύκλο εγκυμοσύνης και τοκετού, προκειμένου να παράγουν γάλα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η εγκυμοσύνη επιτυγχάνεται πάντα με τεχνητή γονιμοποίηση – που αν θέλουμε να μιλήσουμε με πραγματικούς όρους, η εγκυμοσύνη στις αγελάδες είναι πάντα αποτέλεσμα βιασμού, καθώς πρώτα μπαίνει το χέρι κάποιου εργάτη βαθιά μέσα στον κόλπο της αγελάδας, προκειμένου να φτάσει στην μήτρα της και μετά το εργαλείο που περιέχει το σπέρμα. Μάλιστα, η συσκευή ακινητοποίησης των αγελάδων, προκειμένου να τους γίνει η τεχνητή γονιμοποίηση, στην καθομιλουμένη των εργατών λέγεται “παχνί βιασμού”.


Το σπέρμα προέρχεται από ταύρους που ζούνε εγκλωβισμένοι όλη τους την ζωή. Η τεχνική που κατά βάση χρησιμοποιείται είναι η πρωκτική διέγερση του ταύρου, μέσω ηλεκτρισμού – μια διαδικασία τραγικά επώδυνη. Εναλλακτικά, στις όχι και τόσο “εξελιγμένες” φάρμες, για να ληφθεί το σπέρμα, γίνεται χρήση ενός ευνουχισμένου αρσενικού ταύρου στη θέση της αγελάδας. Ο λόγος που χρησιμοποιούν αρσενικά προκειμένου να ξεγελάσουν στην ουσία τον ταύρο και να είναι σε θέση να βγάλει σπέρμα, είναι πως οι αγελάδες μετά τις μεταλλάξεις που έχουν υποστεί προκειμένου να παράγουν τις τεράστιες ποσότητες γάλακτος που οι άνθρωποι ζητούν, δεν διαθέτουν πια το απαιτούμενο μυοσκελετικό σύστημα που να αντέχει την καταπόνηση που προκαλείται από το βάρος των ταύρων πάνω τους.

Περίπου τα μισά μοσχαράκια που θα γεννήσει μια αγελάδα είναι θα είναι αγόρια. Τα αρσενικά μοσχαράκια στις γαλακτοπαραγωγικές φάρμες δεν είναι κατάλληλα για πάχυνση. Κοστίζουν πολύ περισσότερο στους ανθρώπους να τα παχύνουν για να τα σφάξουν σε σχέση με τα μοσχαράκια που προέρχονται από κρεατοπαραγωγικές αγελάδες. Η πλειοψηφία από τα αρσενικά μοσχαράκια, αλλά και η περίσσεια των θηλυκών θα σφαχτούν αμέσως μετά την γέννησή τους, με τον ομφάλιο λώρο ακόμα να κρέμεται από τα σώματά τους. Τα υπόλοιπα αρσενικά θα σταλούν σε μονάδες πάχυνσης για να σφαχτούν για το λεγόμενο «βοδινό κρέας».

Η αγελάδα αποχωρίζεται το μωρό της την 1η ή την 2η μέρα της γέννησής του. Μια διαδικασία που προκαλεί απίστευτη θλίψη και αγωνία τόσο στη μητέρα όσο και στο μωρό. Οι θρήνοι τους αντηχούν για μέρες.


Ένα 3% από τα μοσχαράκια δεν θα απομακρυνθούν από τις μητέρες τους. Προκειμένου όμως να μην πίνουν το γάλα της μαμάς τους, τους φοράνε το λεγόμενο “αντιθηλαστικό” ή αλλίως “spiked nose”. To αντιθηλαστικό, περνάει μέσα από την μύτη των μωρών και τα εμποδίζει έτσι από τον θηλασμό. Τα αλουμινένια ή πλαστικά μυτερά καρφιά του αντιθηλαστικού πονάνε και ενοχλούν την αγελάδα, η οποία έτσι αντιστέκεται στις προσπάθειες του μωρού της να την θηλάσει. Έτσι το γάλα της παραμένει διαθέσιμο για τον άνθρωπο να το κλέψει και να το χρησιμοποιήσει ο ίδιος.

Η συνέχεια της ζωής κάθε μωρού που γεννιέται σε γαλακτοπαραγωγική φάρμα θα είναι, αν πρόκειται για κάποιο από αυτά που θα ζήσουν, μια μίζερη και γεμάτη πόνο ζωή. Αν είναι αγόρι θα ευνουχιστεί προκειμένου να παράγει πιο “τρυφερό κρέας” και σε κάθε περίπτωση θα του κοπούν τα κέρατα με χρήση καυτού σίδερου ή χημικών. Θα ζήσει για περίπου 4 μήνες έγκλειστο και απομονωμένο και θα τραφεί με ένα μίγμα τεχνητών τροφών (το γάλα της μαμάς του θα το κλέψουν οι άνθρωποι, προς ιδία κατανάλωση) προκειμένου το κρέας του να είναι λευκό και ζουμερό. Αυτό είναι το λεγόμενο “μοσχαράκι γάλακτος”.

Αν η φάρμα είναι πιο “προηγμένη” θα φυλακίσει μια ομάδα μωρών σε έναν στάβλο τα οποία θα τραφούν με ένα άλλο μίγμα τεχνητών τροφών προκειμένου 5 μήνες μετά, όταν τα σφάξει, το κρέας τους να είναι ανοιχτό ροζ και ζουμερό. Αυτά ονομάζονται “μοσχαράκια γάλακτος ελευθέρας βοσκής”.

Η γαλακτοπαραγωγική αγελάδα συνήθως πάσχει από μαστίτιδες και έντονη οστεοπόρωση. Χάνει την “αξία” της μεταξύ της ηλικίας των 2 με 6 χρόνων. Τότε θα μεταφερθεί σε σφαγεία. Οι περισσότερες από αυτές της αγελάδες εξαιτίας της άσχημης διαβίωσης τους και του αδιανόητα μαρτυρικού ταξιδιού, δεν μπορούν πλέον να περπατήσουν. Είναι οι λεγόμενες «downer cows» Για να τις καταφέρουν να μπουν στη σειρά για το σφαγείο, οι εργάτες θα τις ξυλοφορτώσουν πολύ άγρια, θα τους κάνουν ηλεκτροσόκ και αν με αυτά δεν τις καταφέρουν να συρθούν στη γραμμή, θα τις πιάσουν με μπουλντόζα ή με τροποποιημένα κλάρκ που θα τους προκαλέσουν κατάγματα στα οστά και ακόμα περισσότερο πόνο.


Στο σφαγείο οι αγελάδες «αναισθητοποιούνται» με τα λεγόμενα “bolt guns”, που βυθίζουν στον εγκέφαλο των αγελάδων μια ατσάλινη σφαίρα, που ανοίγει σαν αλεξίπτωτο και θεωρητικά καταστρέφει τον εγκέφαλο τους, χωρίς να τις σκοτώνει. Για να είναι επιτυχημένη η αναισθησία, η σφαίρα θα πρέπει να πάει σε ένα πολύ συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου τους, κάτι που συμβαίνει πολύ σπάνια. Έτσι οι περισσότερες αγελάδες περνάνε στα επόμενα στάδια με πλήρεις τις αισθήσεις τους. Αυτό που περιμένει την κάθε αγελάδα είναι η κόλαση: θα δεθεί από το ένα πίσω πόδι με αλυσίδα και ο λαιμός της θα κοπεί. Στο επόμενο στάδιο θα γδαρθεί και θα τεμαχιστεί – πολύ συχνά ενώ είναι ακόμα ζωντανή. Οι ρυθμοί εργασίας μέσα σε ένα σφαγείο, είναι υπερβολικά γρήγοροι και κάθε εργάτης διαθέτει λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα για να δολοφονήσει κάθε ζώο.


Τι μπορείς να κάνεις
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να σταματήσεις την εκμετάλλευση, την κακοποίηση και την δολοφονία των ζώων: να σταματήσεις να τρως το κρέας τους, το γάλα και τα αυγά τους! Αν επιλέξεις να ζήσεις ως VEGAN βοηθάς να σωθούν τουλάχιστον 100 ζώα τον χρόνο. Ενημέρωσε τους φίλους και τους συγγενείς σου για την βία που κρύβεται πίσω από την κατανάλωση ζώων. Γίνε η φωνή αυτών που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Κατέβασε το φυλλάδιο “Για το Δικαίωμα στη Ζωή και την Ελευθερία” και άφησε μερικά αντίγραφα στη δουλειά ή τη σχολή σου.