Εσύ, για παράδειγμα, αν ήθελες να μελετήσεις την φυσιολογική συμπεριφορά των ανθρώπων θα επισκεπτόσουν ποτέ μια φυλακή;
Όλοι οι ζωολογικοί κήποι παραβιάζουν τα δικαιωμάτων των ζώων, καθώς εμποδίζουν τη φυσική συμπεριφορά των ζώων, όπως το πέταγμα, το κολύμπι, το τρέξιμο, το κυνήγι, την ορειβασία, την αναζήτηση τροφής, το σκάψιμο, την εξερεύνηση και την επιλογή συντρόφου.
Οι συνθήκες διαβίωσης είναι βασανιστικές και ψυχοφθόρες για τα ζώα! Μικρή σημασία έχει αν φυλακίζονται σε μικρά και βρώμικα κελιά ή σε σύγχρονους ζωολογικούς κήπους, που διαθέτουν το “τελειότερο” τεχνητό περιβάλλον. Καμιά φυλακή, όσο προσεγμένα και να είναι φτιαγμένη, δεν μπορεί να συγκριθεί με την απεραντοσύνη και την πολυμορφία και κυριότερα με την ελευθερία που παρέχει το φυσικό περιβάλλον.
Ο σωματικός και ψυχολογικός περιορισμός που δέχονται τα ζώα σε αιχμαλωσία τα οδηγεί σε ανώμαλη, νευρωτική, ακόμα και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
Είναι η στέρηση λοιπόν του φυσικού τους περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με την αφόρητη πλήξη λόγω του περιορισμού, τη μοναξιά και την πολύ συχνή κακοποίηση εκ μέρους των ανθρώπων που τα φροντίζουν που προκαλεί στα ζώα ψυχολογικά προβλήματα, η οποία σε αυτή την περίπτωση λέγεται “zoochosis”, με συμπτώματα το κυκλικό αδιάκοπο βάδισμα, το αμήχανο και χωρίς λόγο παίξιμο της γλώσσας, η ταλάντευση του κεφαλιού, το δάγκωμα των κελιών τους και σε πιο προχωρημένες καταστάσεις ακόμα και αυτό-ακρωτηριασμό και κατάποση των ίδιων τους των κοπράνων.
